POLITIKA KAO ELEMENTARNA LAŽ
Politika nije obavezna da uvijek govori istinu.
Ali je obavezna da ne saopštava laž.
Federacijska, bošnjačka, bosanska, politika je godinama i poslije rata ljudima saopštavala laž. Od toga da sam ja izvršio agresiju na svoju rodnu Trebavu i da sam učesnik genocida, da uživam blagodeti svoje genocidne tvorevine, živeći u njoj, do laganja da u Federaciji ima para više nego šehida i invalida a njih ima više nego što je bilo onih koji su čuli plotune i kanonade sa linija na kojima se branilo bratstvo od jedinstva.
Sada je jedna od tih laži, laži o parama, došla do zida. Izrežirani protesti su spriječili smanjenje socijalnih i vještačkih davanja a onda je MMF to jedva dočekao i u Beču istrenirao strogoću. Još im je lijepo ispopovao: imali ste godine da to uredite davanjima realno, na osnovu realnih spiskova.
BiH tako ostaje bez spasonosnog počeka, koji se u ovdašnjim jezicima zove stend-baj aranžman. Federacija BiH, taj veći beha entitet, propada.
Politička vrhuška je sada u neprilici. Lako je dekretom smanjiti davanja za 10% pa onda podnositi proteste, nerede, davati ostavke, rekonstruisati vlade, usput tražiti da se kazne Dodik u Republika Srpska...
Problem je što je kolektivna narodna pa i politička svijest utemeljila shvatanje, koje im je godinama servirano, o poštenoj borbi, o patriotizmu, o Državi, o opravdanosti žrtvovanja, o vlastitoj ulozi žrtve, o tome da su borbe bile poštene i u zemaljskom i u nebeskom smislu i što se taj temeljac kosi sa činjenicom da nema para.
Ali, taj sudar kolektivne svijesti sa tih deset postotaka, nije ništa šta će se dogoditi kada se ta ista opštenarodna svijest, u vožnji pogrešnom trakom, sudari sa temeljitijim gromadama, kao što je ona da nema Bosne, da nema Države, da sudbina Bošnjaka nije isto što i sudbina BiH...
Bošnjačka politika je zarad dnevnih ili popodnevnih koristi neprestano servirala lažnu idiličnu sliku ljudima i ugradila je u cerebralni politički procesor. Kada se stvarnost objelodani u drugačijoj odori onda se to može, privremeno, zakrpiti samo mržnjom i bijesom. Samo je pitanje vremena kada će Srbi i Republika Srpska postati krivici za niske invalidnine i socijalna davanja u Federaciji.
Sirotinjska istorija bosanskohercegovačkih brdusina i kamenjara pokazuje da je bolje narodu ne dati pare nego mu davati laž.
Politika nije obavezna da uvijek govori istinu.
Ali je obavezna da ne saopštava laž.
Federacijska, bošnjačka, bosanska, politika je godinama i poslije rata ljudima saopštavala laž. Od toga da sam ja izvršio agresiju na svoju rodnu Trebavu i da sam učesnik genocida, da uživam blagodeti svoje genocidne tvorevine, živeći u njoj, do laganja da u Federaciji ima para više nego šehida i invalida a njih ima više nego što je bilo onih koji su čuli plotune i kanonade sa linija na kojima se branilo bratstvo od jedinstva.
Sada je jedna od tih laži, laži o parama, došla do zida. Izrežirani protesti su spriječili smanjenje socijalnih i vještačkih davanja a onda je MMF to jedva dočekao i u Beču istrenirao strogoću. Još im je lijepo ispopovao: imali ste godine da to uredite davanjima realno, na osnovu realnih spiskova.
BiH tako ostaje bez spasonosnog počeka, koji se u ovdašnjim jezicima zove stend-baj aranžman. Federacija BiH, taj veći beha entitet, propada.
Politička vrhuška je sada u neprilici. Lako je dekretom smanjiti davanja za 10% pa onda podnositi proteste, nerede, davati ostavke, rekonstruisati vlade, usput tražiti da se kazne Dodik u Republika Srpska...
Problem je što je kolektivna narodna pa i politička svijest utemeljila shvatanje, koje im je godinama servirano, o poštenoj borbi, o patriotizmu, o Državi, o opravdanosti žrtvovanja, o vlastitoj ulozi žrtve, o tome da su borbe bile poštene i u zemaljskom i u nebeskom smislu i što se taj temeljac kosi sa činjenicom da nema para.
Ali, taj sudar kolektivne svijesti sa tih deset postotaka, nije ništa šta će se dogoditi kada se ta ista opštenarodna svijest, u vožnji pogrešnom trakom, sudari sa temeljitijim gromadama, kao što je ona da nema Bosne, da nema Države, da sudbina Bošnjaka nije isto što i sudbina BiH...
Bošnjačka politika je zarad dnevnih ili popodnevnih koristi neprestano servirala lažnu idiličnu sliku ljudima i ugradila je u cerebralni politički procesor. Kada se stvarnost objelodani u drugačijoj odori onda se to može, privremeno, zakrpiti samo mržnjom i bijesom. Samo je pitanje vremena kada će Srbi i Republika Srpska postati krivici za niske invalidnine i socijalna davanja u Federaciji.
Sirotinjska istorija bosanskohercegovačkih brdusina i kamenjara pokazuje da je bolje narodu ne dati pare nego mu davati laž.
