BEOGRADSKI LIST „DANAS“ I IVO BANAC
NA TUĐOJ SISI
Kad vam, državama i društvima, međunarodne institucije, međunarodna zajednica i internacionalne asocijacije, omoguće priključenje na svoju sisu, koja se može označavati i muškim imenicama, ne treba odmah da vam se usta ovlaže i nabuja sladostrasnost, znajte da im je namjera da vam uvrnu i uši, začepe usta i druge odvode i ugrade vam motorčić tomosovog mopeda kako bi mogli da se, ograničeno, krećete i zvrčite okolo onako kako oni žele.
Transparensi internešnel je svjež primjer. Nekoj curici su uvalili da priča o navodnim milijardskim mahinacijama Dodika i Republike Srpske u Rafineriji nafte Ruski Brod.
Ali, hajde što su uvalili curici, nego su uvalili i prof. dr. Ivi Bancu, predsjdatelju Hrvatskog Helsinškog Odbora, poznatijem kao branitelju poluizluđene žene samozaluđenog pokojnog Pukija, da pred Helsinškim komitetom oba doma Narodne skupštine Republike Amerike, priča o tome kako evropeizacija zapadne politike na Balkanu nije donijela rezultate pa Amerika treba da drmne mamuzom o pod, kako Dodik stvara uvjete za nove sukobe, kako je etnička teritorijalizacija loša za budućnost BiH.
U jučerašnjem Beogradskom Danasu, izvjesna stalna kolumnistica Nataša B. Odalović, u poevropljenoj rubrici Vostani Serbie, politiku Republike Srpske naziva mangupskom, seoskom politikom koja i jezički obesmišljava napore da se zajednički prevaziđe prošlost. Uglavnom, sere nešto protiv toga da se Bosanski Brod ne zove više bosanski. U istom broju kada je objavljen i redovni dodatak tog lista pod nazivom „Sandžak“.
Dakle, u jedinstvenoj Serbiji, može da postoji posebna jedinica Sandžak, ali Republika Srpska ne može da donosi uredbe iz svoje lokalne nadležnosti. Najbolje i da ne postoji Republika Srpska. Vostani Nataša i reci zašto bi u Republici Srpskoj postojao Bosanski Brod? I što Nataša B. O. fekalizira temu o kojoj ne zna ništa, kao i Banac, američki profesor, koji je sa njom na istoj sisi. Ako su joj novine plaćene da, na dugi rok, pripremaju otcjepljenje Sandžaka od Srbije, ne bi trebalo da se bavi honorarnim radom u Bosni, jer ona tako zove Bosnu i Hercegovinu. Pa bi bilo logično da Serbiju zove Srbija i Sandžak. U Serbiji možda i postoji Sandžak ali ovdje sigurno ne postoji Bosna. To bi NBO trebala da zna, kao što bi i Ivo Banac trebao da zna da je Hrvatska nastala na etničkoj teritorijalizaciji iako se to, još, ne izučava na Jejlu, gdje cucla svoju američku sisu, i da njegova priča o Republici Srpskoj ima validnost kao i stav cazinskog helsinškog odbora o zaganju za naziv Hrvatski Knin.
Sačuvaj me bože zagrebačke i beogradske brige za Srbe u Bosni i Hercegovini. Naročito me sačuvaj bože brižnih plaćenika, honorarnih pušitelja, narcisoidnih samoiscjelitelja, demokratoida u službi stranih izdajnika i bezudnih i bezjajnih editora misli tajnih službi upakovanih u šarenkaste omote civilnog društva, sa mašnicama.
Ako taj beogradski Danas već po plaćenom zadatku ima zeleni podlistak „Sandžak“ i isključivo prenosi unitarističke tekstove iz sarajevske štampe, ponekad i iz Sarajevskih Nezavisnih, niko mu nije dao za pravo da popuje Republici Srpskoj. A ako taj amričkasti profesor Banac ima zadatak da korigira vlast u Hrvatskoj zalaganjem za prava skrajnute babe, nema potrebe da glumi geostratega i miješa se u unutrašnje stvari Opšte Okvirne BiH.
NA TUĐOJ SISI
Kad vam, državama i društvima, međunarodne institucije, međunarodna zajednica i internacionalne asocijacije, omoguće priključenje na svoju sisu, koja se može označavati i muškim imenicama, ne treba odmah da vam se usta ovlaže i nabuja sladostrasnost, znajte da im je namjera da vam uvrnu i uši, začepe usta i druge odvode i ugrade vam motorčić tomosovog mopeda kako bi mogli da se, ograničeno, krećete i zvrčite okolo onako kako oni žele.
Transparensi internešnel je svjež primjer. Nekoj curici su uvalili da priča o navodnim milijardskim mahinacijama Dodika i Republike Srpske u Rafineriji nafte Ruski Brod.
Ali, hajde što su uvalili curici, nego su uvalili i prof. dr. Ivi Bancu, predsjdatelju Hrvatskog Helsinškog Odbora, poznatijem kao branitelju poluizluđene žene samozaluđenog pokojnog Pukija, da pred Helsinškim komitetom oba doma Narodne skupštine Republike Amerike, priča o tome kako evropeizacija zapadne politike na Balkanu nije donijela rezultate pa Amerika treba da drmne mamuzom o pod, kako Dodik stvara uvjete za nove sukobe, kako je etnička teritorijalizacija loša za budućnost BiH.
U jučerašnjem Beogradskom Danasu, izvjesna stalna kolumnistica Nataša B. Odalović, u poevropljenoj rubrici Vostani Serbie, politiku Republike Srpske naziva mangupskom, seoskom politikom koja i jezički obesmišljava napore da se zajednički prevaziđe prošlost. Uglavnom, sere nešto protiv toga da se Bosanski Brod ne zove više bosanski. U istom broju kada je objavljen i redovni dodatak tog lista pod nazivom „Sandžak“.
Dakle, u jedinstvenoj Serbiji, može da postoji posebna jedinica Sandžak, ali Republika Srpska ne može da donosi uredbe iz svoje lokalne nadležnosti. Najbolje i da ne postoji Republika Srpska. Vostani Nataša i reci zašto bi u Republici Srpskoj postojao Bosanski Brod? I što Nataša B. O. fekalizira temu o kojoj ne zna ništa, kao i Banac, američki profesor, koji je sa njom na istoj sisi. Ako su joj novine plaćene da, na dugi rok, pripremaju otcjepljenje Sandžaka od Srbije, ne bi trebalo da se bavi honorarnim radom u Bosni, jer ona tako zove Bosnu i Hercegovinu. Pa bi bilo logično da Serbiju zove Srbija i Sandžak. U Serbiji možda i postoji Sandžak ali ovdje sigurno ne postoji Bosna. To bi NBO trebala da zna, kao što bi i Ivo Banac trebao da zna da je Hrvatska nastala na etničkoj teritorijalizaciji iako se to, još, ne izučava na Jejlu, gdje cucla svoju američku sisu, i da njegova priča o Republici Srpskoj ima validnost kao i stav cazinskog helsinškog odbora o zaganju za naziv Hrvatski Knin.
Sačuvaj me bože zagrebačke i beogradske brige za Srbe u Bosni i Hercegovini. Naročito me sačuvaj bože brižnih plaćenika, honorarnih pušitelja, narcisoidnih samoiscjelitelja, demokratoida u službi stranih izdajnika i bezudnih i bezjajnih editora misli tajnih službi upakovanih u šarenkaste omote civilnog društva, sa mašnicama.
Ako taj beogradski Danas već po plaćenom zadatku ima zeleni podlistak „Sandžak“ i isključivo prenosi unitarističke tekstove iz sarajevske štampe, ponekad i iz Sarajevskih Nezavisnih, niko mu nije dao za pravo da popuje Republici Srpskoj. A ako taj amričkasti profesor Banac ima zadatak da korigira vlast u Hrvatskoj zalaganjem za prava skrajnute babe, nema potrebe da glumi geostratega i miješa se u unutrašnje stvari Opšte Okvirne BiH.
