ZAUSTAVITI ŽIVOT 11. JULA
A SDA pozvala je Predsjedništvo BiH i Fudbalski savez BiH da zatraže od Svjetske fudbalske federacije (FIFA) da promijeni termin odigravanja finalnog meča predstojećeg Svjetskog prvenstva, koji bi trebao biti odigran 11. jula, zbog Dana sjećanja na genocid nad Bošnjacima u Srebrenici.
Moram priznati da svašta očekujem od saraj-bošnjačke kolektivne svijesti koja se pretvara u nezajažljivu crnu rupu koja teži da sve oko sebe proguta, poklopi, upije i oboji.
Ali, ovako nešto nisam očekivao.
Bez obzira što se radi o minornoj stranci, o otpatku otpadaka, ovakav sumanuti zahtjev indikator je dubljih i trajnijih procsa koji su zahvatili muslimansko vjersko i nacionalno biće.
Proces stvaranja nacije od vjerskog supstrata, nezabilježen u istoriji korelacija vjera – nacija, svuda su nacije i narodi primali, usvajali ili bili potčinjavani vjeri, doleko je odmakao. A u tom procesu stvaranje vječnog kolektivnog pateničkog oreola žrtve, prema unutra, u kokektivitetu i u svakom pojedincu, kao i prema vani, u istoriografiji, u svjetskom mnijenju, u diplomatiji, u vjerskim državnim asocijacijama, pa sada i u sportskim, ima presudnu ulogu.
Nacionalna homogenizacija u 21. vijeku nema na izbor alatke koje su velike srodne grupe, od kojih su u Evropi stvarane nacije, tokom ranijih vijekova, imale na pretek.
Sokačka perspektiva poseže za univerzalnim fokusom na malu bosansku čaršiju, zloupotrebljavajući tako žrtve, i njihove potomke, stvarajući im iluziju da su po tom osnovu iznad drugih, i međunarodne organizacije i javnost uopšte.
Da tako funkciniše svijet, nikada se ni jedan događaj ne bi mogao organizovati. Jamačno, postoji više od 365 događaja u svjetskoj istoriji koji su crno djelo zlotvora.
Mislim da ova mala stranka pokazuje i posebnu bolest vještačkog kolektiviteta. Nastoji da mrku tegobu nesreće prenese na lice i um svakog čovjeka oko sebe i na sve zajedno.
Tako se saraj-čaršijska crna rupa izmetnula u centrifugaliju zla i tmine.
Moram priznati da svašta očekujem od saraj-bošnjačke kolektivne svijesti koja se pretvara u nezajažljivu crnu rupu koja teži da sve oko sebe proguta, poklopi, upije i oboji.
Ali, ovako nešto nisam očekivao.
Bez obzira što se radi o minornoj stranci, o otpatku otpadaka, ovakav sumanuti zahtjev indikator je dubljih i trajnijih procsa koji su zahvatili muslimansko vjersko i nacionalno biće.
Proces stvaranja nacije od vjerskog supstrata, nezabilježen u istoriji korelacija vjera – nacija, svuda su nacije i narodi primali, usvajali ili bili potčinjavani vjeri, doleko je odmakao. A u tom procesu stvaranje vječnog kolektivnog pateničkog oreola žrtve, prema unutra, u kokektivitetu i u svakom pojedincu, kao i prema vani, u istoriografiji, u svjetskom mnijenju, u diplomatiji, u vjerskim državnim asocijacijama, pa sada i u sportskim, ima presudnu ulogu.
Nacionalna homogenizacija u 21. vijeku nema na izbor alatke koje su velike srodne grupe, od kojih su u Evropi stvarane nacije, tokom ranijih vijekova, imale na pretek.
Sokačka perspektiva poseže za univerzalnim fokusom na malu bosansku čaršiju, zloupotrebljavajući tako žrtve, i njihove potomke, stvarajući im iluziju da su po tom osnovu iznad drugih, i međunarodne organizacije i javnost uopšte.
Da tako funkciniše svijet, nikada se ni jedan događaj ne bi mogao organizovati. Jamačno, postoji više od 365 događaja u svjetskoj istoriji koji su crno djelo zlotvora.
Mislim da ova mala stranka pokazuje i posebnu bolest vještačkog kolektiviteta. Nastoji da mrku tegobu nesreće prenese na lice i um svakog čovjeka oko sebe i na sve zajedno.
Tako se saraj-čaršijska crna rupa izmetnula u centrifugaliju zla i tmine.
