POLITIČKA ŠTETOČINA VLAJKI
Izborni sistem u Bosni i Hercegovini razara samu Bosnu i Hercegovinu.
Bez obzira što je najveći dio političkih sljepića prešutio taj segment četničko-ustaškog dogovora u Banjaluci, upravo je to bio razlog da SNSD i HDZ izreknu mogućnost da zajedno predlože novi izborni zakon.
Reforma izbornih procedura u BiH podrazumijevala bi onemogućavanje izbora Komšića bez granica, već upravo u granicama svakog naroda, zatvorene liste kako bi se izbjegla nepravda da neki poslanik, napr. u Narodnu skupštinu Republike Srpskle uđe sa 290 glasova a ne uđe onaj koji je skupio 4.500, viši izborni cenzus kako bi se onemogućilo da svaka šuša ulazi u parlamente i tako stvara trajno nesigurnu situaciju u kojoj veće stranke moraju da se glibe u konglomeratu malih neartikulisanih politikoida.
Veliki Krojači Međunarodne Zajednice upavo tome i teže. Pred lokalne izbore nametnuta je regula da manjine u izborima za opštinske skupštine mogu imati svoje liste ili se mogu pojaviti na listama drugih stranaka. Oni koji su potrčali za demokratijom i formirali listu manjina, vrlo brzo su dobili nestabilnu skuštinu opštine gdje je pozicija načelnka ugrožena. Primjer je Prnjavor u Republici Srpskoj gdje je neki manjinac sa 59 ili kojim glasom gore, dole, jezičak na vagi većine i manjine pa njegovim prelaskom u protivnički tabor može da padne načelnik opštine koji je dobio 9.763 glasa.
Taj izborni cenzus ove sezone, u izbornim jedinicama jedan i dva za Narodnu skupštinu, nije uspio prijeći veliki Koalicionar Zajedno, Milanko Mihajlica i njegova Srpska Radikalna Stranka Bosanskog Novog i Jugoistočne Evrope. Ali jeste Narodna Demokratska Stranka. To je ona stranka, znate, koja ima znak sav od simbla saća, sa pčelicom kao ornamentom. Pčelarstvo je uvijek bilo obilježje narodne demokratije.
Mihajlica je tolike godine ludio i pjenio po Narodnoj skupštini i po demokratskim medijima Ateve i Beenteve a nije prošao ni u jednoj od tih izbornih jedinca, nego Krsto Jandrić Lider koga niko ne zna – sa dva poslanika.
Ta stranka je dala i potpredsjednika Republike Srpske iz rubrike Hrvati.
Taj veličanstveni Hrvat je Emil Vlajki. Izborna sramota Republike Srpske.
Ta sramota se ne može opravdati činjenicom da je ta Narodna Pčelarska Stranka stranka koja okuplja razne međusobno nepovezane grupe i lokalane političare, pa je tako u Tesliću toj stranci pristupio Dragutin Škrebić, tamošnji ugledni politički lik i dobio više glasova za Narodnu skupštinu nego i sam lider stranke NDS, i tako, stranka, prelazi cenzuse u izbornim jednicama.
Toj stranci pristupio je i Emil Vlajki, profesor na banjalučkim političkim naukama koji je došao iz Sarajeva i odmah počeo da srbuje ko Šešelj. Ali kako su se približavali izbori, postao je Hrvat. Navodno se radi o jedinki porijeklom sa Kosova od rodidtelja Šiptara i kosovskog katolika što je bila osnova za hrvatstvo.
Taj Vlajki je dobio tek polovinu stranačkih glasova ali je i to bilo dovoljno da pretekne Kamenjaševića i Krndelja.
Lagumdžisti i ustaše su se odmah dokopale te činjenice i opravdali inaugurisanje Komšića u Hrvata. Eto, i Srbi su vam, u Republici Srpskoj izabrali potpredsjednika. A glasali su i za vašu Hrvaticu Borjanu.
Međutim, ta argumentacija ne može umanjiti SDPrevaru sa Komšićem.
Borjana je dobila tek neku ispomoć u srpskim glasovima Dravara, Glamoča i Grahova. Na svim drugim mjestima u Federciji Srbi su u tragovima. To nije ni značajno a kamoli presudno uticalo na njen najveći broj glasova za člana Predsjedništva BiH.
Vlajki je izabran bez ikakve organizovane političke namjere u Republici Srpskoj. SDP je imao više od 300.000 političkih namjera za izbor Komšića. I tek ponekog Hrvata.
No, Vlajki je politička sramota za Republiku Srpsku bez obzira što je zadnja pošta za tu adresu Pčelarska Zadruga Jandrić.
Izborni sistem u Bosni i Hercegovini razara samu Bosnu i Hercegovinu.
Bez obzira što je najveći dio političkih sljepića prešutio taj segment četničko-ustaškog dogovora u Banjaluci, upravo je to bio razlog da SNSD i HDZ izreknu mogućnost da zajedno predlože novi izborni zakon.
Reforma izbornih procedura u BiH podrazumijevala bi onemogućavanje izbora Komšića bez granica, već upravo u granicama svakog naroda, zatvorene liste kako bi se izbjegla nepravda da neki poslanik, napr. u Narodnu skupštinu Republike Srpskle uđe sa 290 glasova a ne uđe onaj koji je skupio 4.500, viši izborni cenzus kako bi se onemogućilo da svaka šuša ulazi u parlamente i tako stvara trajno nesigurnu situaciju u kojoj veće stranke moraju da se glibe u konglomeratu malih neartikulisanih politikoida.
Veliki Krojači Međunarodne Zajednice upavo tome i teže. Pred lokalne izbore nametnuta je regula da manjine u izborima za opštinske skupštine mogu imati svoje liste ili se mogu pojaviti na listama drugih stranaka. Oni koji su potrčali za demokratijom i formirali listu manjina, vrlo brzo su dobili nestabilnu skuštinu opštine gdje je pozicija načelnka ugrožena. Primjer je Prnjavor u Republici Srpskoj gdje je neki manjinac sa 59 ili kojim glasom gore, dole, jezičak na vagi većine i manjine pa njegovim prelaskom u protivnički tabor može da padne načelnik opštine koji je dobio 9.763 glasa.
Taj izborni cenzus ove sezone, u izbornim jedinicama jedan i dva za Narodnu skupštinu, nije uspio prijeći veliki Koalicionar Zajedno, Milanko Mihajlica i njegova Srpska Radikalna Stranka Bosanskog Novog i Jugoistočne Evrope. Ali jeste Narodna Demokratska Stranka. To je ona stranka, znate, koja ima znak sav od simbla saća, sa pčelicom kao ornamentom. Pčelarstvo je uvijek bilo obilježje narodne demokratije.
Mihajlica je tolike godine ludio i pjenio po Narodnoj skupštini i po demokratskim medijima Ateve i Beenteve a nije prošao ni u jednoj od tih izbornih jedinca, nego Krsto Jandrić Lider koga niko ne zna – sa dva poslanika.
Ta stranka je dala i potpredsjednika Republike Srpske iz rubrike Hrvati.
Taj veličanstveni Hrvat je Emil Vlajki. Izborna sramota Republike Srpske.
Ta sramota se ne može opravdati činjenicom da je ta Narodna Pčelarska Stranka stranka koja okuplja razne međusobno nepovezane grupe i lokalane političare, pa je tako u Tesliću toj stranci pristupio Dragutin Škrebić, tamošnji ugledni politički lik i dobio više glasova za Narodnu skupštinu nego i sam lider stranke NDS, i tako, stranka, prelazi cenzuse u izbornim jednicama.
Toj stranci pristupio je i Emil Vlajki, profesor na banjalučkim političkim naukama koji je došao iz Sarajeva i odmah počeo da srbuje ko Šešelj. Ali kako su se približavali izbori, postao je Hrvat. Navodno se radi o jedinki porijeklom sa Kosova od rodidtelja Šiptara i kosovskog katolika što je bila osnova za hrvatstvo.
Taj Vlajki je dobio tek polovinu stranačkih glasova ali je i to bilo dovoljno da pretekne Kamenjaševića i Krndelja.
Lagumdžisti i ustaše su se odmah dokopale te činjenice i opravdali inaugurisanje Komšića u Hrvata. Eto, i Srbi su vam, u Republici Srpskoj izabrali potpredsjednika. A glasali su i za vašu Hrvaticu Borjanu.
Međutim, ta argumentacija ne može umanjiti SDPrevaru sa Komšićem.
Borjana je dobila tek neku ispomoć u srpskim glasovima Dravara, Glamoča i Grahova. Na svim drugim mjestima u Federciji Srbi su u tragovima. To nije ni značajno a kamoli presudno uticalo na njen najveći broj glasova za člana Predsjedništva BiH.
Vlajki je izabran bez ikakve organizovane političke namjere u Republici Srpskoj. SDP je imao više od 300.000 političkih namjera za izbor Komšića. I tek ponekog Hrvata.
No, Vlajki je politička sramota za Republiku Srpsku bez obzira što je zadnja pošta za tu adresu Pčelarska Zadruga Jandrić.
