ŠUME SRPSKE
PO ŠUMAMA I GORAMA
OVE PLJAČKE PONOSNE
Direktor Instituta za društvene i ekonomske studije iz Bijeljine, a društvene i ekonomske studije na bijeljinskom području prvi put se spominju prije dolaska Rimljana na ova područja i poslužile su tim mrskim okupatorima za pravljenje puteva, cigle i eksploataciju rude te regrutaciju gladijatora kao posebne ekonomske grane, izvjesni Aleksa Milojević, esdeesovac, direktor prve kriminalizovane direkcije za privatizaciju koja je naivne Srbe Republike Srpske opljačkala za neku taksu koju su ljudi, u bijedi i nemaštini, uplaćivali u kancelarijama po opštinama čekajući u ponižavajućim redovima kao za vrijeme Milke Planinc, izjavio je da bi šume Republike Srpske trebalo da prestanu biti vlasništvo Republike Srpske i da postanu vlasništvo opštine na čijoj teritoriji se nalaze. Šikare nije spominjao.
Glavno pitanje je za koji kriminalizovani lobi radi Aleksa Studija Milojević?
Jer, šume su jedan od najljepših mafijaških biznisa. Nemaš problema sa ovisnicima, dugovanjima, ne švercaš je preko ove granice ili one granice, nego legalno kradeš, oni ti daju f-trupac, to je trupac za furnir a pišu ti ga kao rudno drvo, drvo za potpronjeve u rudnicima. Milina božija. Još da imamo toliko rudnika, koliko rudnog drveta. Ili, ti njima obezbijediš trupce za pilane a oni tebi svakog ponedjeljka deset posto gdje kažeš. Može i utorkom. Samo ne pitaj koliko oni zarade. Ali ne treba znati te detalje. Čim su te pilane izumjeli esdeesovci, znaj da je u pitanju pljačka.
Samo je Radovan Karadžić pokušao spasiti srpske šume pa je svakom borcu obećao poslije rata uknjižiti po deset dunuma šume. No, Radovan je lupao i o drugim stvarima, o operi na Palama, o igralištima za golf na Manjači, o najvoljenijim ovčicama-opštinama koje se izgube od stada...
Sada, kada je javno preduzeće Šume Srpske počelo da uvodi standarde, procesure, korporativno upravljanje, Aleksa Privatizacija, predlaže direktni odlazak u feudalizam – svaka opština mala austrougarska. Tako je i austrougarska halapljivo prigrabila srpske, muslimanske i hrvatske šume kalajisane BiH a zauzvrat školovala Petra Kočića u Beču. Može li neko zamisliti da načelnik Srpske Foče, onaj sa brkovima na mjestu obrva, postane vlasnik Fočanskih Srpskih Šuma, ne bi ga svladali ni Rafi, Hejz i Ingliš u K-1 ringu.
Srpske šume su doista spale na niske grane. Pored tolikih pljačkaša kroz istoriju, od venecijanskih i turskih do austrijanskih koji su osnovali ŠIP a.d. i pravili pruge preko brda gdje ni danas Serbi ne hode, do Karadžićevih donatora i članova koji nisu išli na ratište ali su organizovali golosijek i po skupe pare prodavali drva porodicama boraca koji su na ratištima, došle su dotle da ih i opštinski pacovi hoće da pljačkaju.
Sad mi je jasno zašto u nekim opštinama kažu: obezbijedi mi podršku šumskog gazdinstva, sigurno ću pobijediti na izborima. I zašto su neke partije ideološki proširene do posljednjeg panja.
Šume Republike Srpske su temelj budućeg ekonomskog razvoja, da o biologiji i ekologiji ne govorim. To su naše čeličane, naftne bušotine, automobilski divovi i silicijske doline. A Aleksa Institut, jedan je običan crv potkornjak.
PO ŠUMAMA I GORAMA
OVE PLJAČKE PONOSNE
Direktor Instituta za društvene i ekonomske studije iz Bijeljine, a društvene i ekonomske studije na bijeljinskom području prvi put se spominju prije dolaska Rimljana na ova područja i poslužile su tim mrskim okupatorima za pravljenje puteva, cigle i eksploataciju rude te regrutaciju gladijatora kao posebne ekonomske grane, izvjesni Aleksa Milojević, esdeesovac, direktor prve kriminalizovane direkcije za privatizaciju koja je naivne Srbe Republike Srpske opljačkala za neku taksu koju su ljudi, u bijedi i nemaštini, uplaćivali u kancelarijama po opštinama čekajući u ponižavajućim redovima kao za vrijeme Milke Planinc, izjavio je da bi šume Republike Srpske trebalo da prestanu biti vlasništvo Republike Srpske i da postanu vlasništvo opštine na čijoj teritoriji se nalaze. Šikare nije spominjao.
Glavno pitanje je za koji kriminalizovani lobi radi Aleksa Studija Milojević?
Jer, šume su jedan od najljepših mafijaških biznisa. Nemaš problema sa ovisnicima, dugovanjima, ne švercaš je preko ove granice ili one granice, nego legalno kradeš, oni ti daju f-trupac, to je trupac za furnir a pišu ti ga kao rudno drvo, drvo za potpronjeve u rudnicima. Milina božija. Još da imamo toliko rudnika, koliko rudnog drveta. Ili, ti njima obezbijediš trupce za pilane a oni tebi svakog ponedjeljka deset posto gdje kažeš. Može i utorkom. Samo ne pitaj koliko oni zarade. Ali ne treba znati te detalje. Čim su te pilane izumjeli esdeesovci, znaj da je u pitanju pljačka.
Samo je Radovan Karadžić pokušao spasiti srpske šume pa je svakom borcu obećao poslije rata uknjižiti po deset dunuma šume. No, Radovan je lupao i o drugim stvarima, o operi na Palama, o igralištima za golf na Manjači, o najvoljenijim ovčicama-opštinama koje se izgube od stada...
Sada, kada je javno preduzeće Šume Srpske počelo da uvodi standarde, procesure, korporativno upravljanje, Aleksa Privatizacija, predlaže direktni odlazak u feudalizam – svaka opština mala austrougarska. Tako je i austrougarska halapljivo prigrabila srpske, muslimanske i hrvatske šume kalajisane BiH a zauzvrat školovala Petra Kočića u Beču. Može li neko zamisliti da načelnik Srpske Foče, onaj sa brkovima na mjestu obrva, postane vlasnik Fočanskih Srpskih Šuma, ne bi ga svladali ni Rafi, Hejz i Ingliš u K-1 ringu.
Srpske šume su doista spale na niske grane. Pored tolikih pljačkaša kroz istoriju, od venecijanskih i turskih do austrijanskih koji su osnovali ŠIP a.d. i pravili pruge preko brda gdje ni danas Serbi ne hode, do Karadžićevih donatora i članova koji nisu išli na ratište ali su organizovali golosijek i po skupe pare prodavali drva porodicama boraca koji su na ratištima, došle su dotle da ih i opštinski pacovi hoće da pljačkaju.
Sad mi je jasno zašto u nekim opštinama kažu: obezbijedi mi podršku šumskog gazdinstva, sigurno ću pobijediti na izborima. I zašto su neke partije ideološki proširene do posljednjeg panja.
Šume Republike Srpske su temelj budućeg ekonomskog razvoja, da o biologiji i ekologiji ne govorim. To su naše čeličane, naftne bušotine, automobilski divovi i silicijske doline. A Aleksa Institut, jedan je običan crv potkornjak.
