четвртак, 19. август 2010.

KO JE USRAO SRBE
Mladen Bosić, aktuelni sakupljač esdeesovih ruševina, proslavljao je 20 godina od osnivanja opštinskog odbora te stranke u Novom Gradu. Tada se to zvalo Bosanski Novi. Nedostajalo je samo nekoliko sati da se to zove Srpski Novi. Prije tih sati počeo je rat.
U tom Srpskom Novom Mladen Bosić je izjavio Svima je jasno da tada nije osnovana stranka srpskog naroda, da ti ljudi nisu imali hrabrosti da preuzmu odgovornost za sudbinu srpskog naroda, ne bi sada bilo ni Srpske, ni srpskog naroda na ovim prostorima.
Velika je kapacitativna pojmljivost potrebna da bi se postavila ovakva samodijagnoza bolesti Srpske demokratske stranke. Jasno je da je ovdje ta Esdees važnija od Republike Srpske i srpskog naroda. Samo je Čarls Darvin kriv što su amebe nastale prije Srpske demokratske stranke. Zapadni imperijalist jedan obični.
Taj Esdeesoljub Bosić ne razumije sociološki živi svijet.
Uslovi stvaraju stvari pa i Srpsku demokratsku stranku. A ne Srpska demokratska stranka uslove. Odnosno, da se nije pojavila Esdees pojavila bi se neka druga stranka i opet bi imala isti izbor i donosila skoro iste odluke. Jer je sve to bila volja naroda i sticaj istorijskih okolnosti. Dobro, bilo je i straha naroda. A kad već pominjem narod, bilo je i primitivzma, lakomislenosti i hazardnosti naroda.
Esdees nije na početku bila politička stranka. Nije bila ni partija. Tačno je da Bosić danas pokušava, još uvijek pokušava, da Esdees pretvori u političku stranku. Ali pošto to što se zove stranka nije jednog Čavića uspjelo da pretvori u predsjednika, makar svog, stranačkog, veoma sam skeptičan.
Esdees je bio narodni pokret. A u narodnom pokretu najvažniji je narod a ne ime tog pokreta.
A sad i o drugim zaslugama narodnog pokreta.
Pljačka. Srpskog naroda i okolnih naroda. Nemilosrdan odnos prema srpskoj vojsci. Zločini. Rat za Hatkine njive a predaja kompaktnih srpskih teritorija u BiH. Bad Nikab na licu srpskog naroda putem Srebrenice, Korićanskih Stijena… Pušenje Slobodanu. Izolacionizam. Kriminalizacija.
Esdees nije učestvovao u ratu srpskog naroda. Učestvovao je u prethodno nabrojanim djelatnostima. Ali u rovovima nije bilo esdeesovaca. U rovovima je bila njihova sirotinja raja. Oni koji nisu imali nikakavog načina da se izvuku iz vojne obaveze. Osim ako su bili na oba oka ćoravi, bez obje noge i bez jedne ruke. Radovan, njihov, napisao im je okružnicu u kojoj naređuje da esdeesovci i popovi ne idu u rovove. Da ima ko da vlada poslije rata a ne da ginu ko titini skojevci. Pička mu materina.
Dok je esdeesova sirotinja raja ginula u rovovima, oni su pljačkali u ime srpskog naroda. I uzimali taksu od donatora. Uzimali i taksu od onih koji su iz inostranstva, sa mučeničkog rada, dolazili kući na sahranu nekom iz porodice. Ni Turci tako nisu uzimali.
Edees je poslije rata učinio sve da se onemogući pluralizam i demokratija na političkoj sceni. Toliko je tome posvetio pažnje da nije imao vremena da se transformiše u političku stranku. Da je to uradio, vladao bi sto godina.
Dobri čovjek iz Foče, jedan od rijetkih iz Foče dobrih, Starović, predlagao je da se Esdees nakon rata rasformira. Nećete moći sačuvati Republiku Srpsku, govorio je.
A Srpskoj je tada bio potreban pluralizam političkih trendova i ideja. Da su se pohapsili idioti zločinci, idioti pljačkaši i idioti kriminalci, ne bi na Republiku Srpsku kurac dizao svaki šljam koji naiđe putem, od Ešdauna do pedera Karle.
Esdees je najpoznatiji po garnituri predsjednika koje je dao. Pored Praška Radovana, treba se sjetiti i Momčila Obrvana, Paravca od Grapske, Šarovića, Kalinića, Srebrenog Čavića. Budibogsnamica.
Danas je Esdees tamo i gdje spada. Koalicioni partner Ivaniću i Mihalici Pički Jednoj.
Dvadeset godina koje su usrale Srbe.