1803.
ZAGRLJENI
PROTIV
REŽIMA
Čavić, kandidat Mladena Ivanića za
gradonačelnika Banjaluke, i nakon izbora nastavlja svoju molitvu za propast
Režima. I nudi se Ujedinjenoj opoziciji. Jer on sam nije dovoljan potencijal da
sruši Režim. Čavić sve to čini radi Slobode. Sloboda je, to je poznato, kad ja
vladam. Kad vladaju drugi to je Režim.
U mnogim opštinama Opozicija se ujedinila i
pobijedila. To je i prije izbora bila predvidiva aritmetika.
Ostaje nekoliko pitanja koja su i politički
i sociološki veoma bitna.
·
Da li je sve to što se ujedinilo opozicija.
Jer, radi se o opštem šarenilu u kome ima i ad hok faktora koji nisu političke
stranke nego su se pojavili samo za ove izbore i, vjerovatno, nikad više. U kome
ima interesnih grupa koje se nikako ne mogu prepoznati kao politička
artikulacija. U kome ima tipičnih marginalaca izniklih u opštinskim skupštinama
na plaćeničkim glasovima stranaka iz nekih drugih podneblja koje na ovim
prostorima ne znače ništa. Niko, skoro niko, od njih se nije izjasnio kao
opozicija. Nisu ništa rekli protiv Čavićeve noćne more, Režima.
·
Kolika je čvrstoća i trajnost političkih blokova
u zagradama. Ona, dabome, nije nikakva nego je determinisana isključivo
lokalnim situacijama, nagodbama i interesčićima. U nekoj opštini su jedni u
zagradama a njihovi stranački drugovi s one strane brda, u drugoj opštini,
izvan su zagrade i podržavaju Režim. NPR.
·
Koliki je stepen obmane birača i građana od
strane Koalicija U Zagradama. U Bileći su, na vanrednim izborima, pobijedili
Zagradnjaci. Mihajlica i Esdees. Da li je Narod Bileće imao osjećaj da vladaju
radikali i esdeesovci. Nije. Imao je osjećaj da vlada Radikal Babić. Jedino djelo
te vlasti je srušen spomenik partizanima. Narod Bileće je bio obmanut. Rečeno im
je da će vladati i Esdees.
·
Koja je praktična posljedica pobjede
Ujedinjene Opozicije, kako je poetski imenuje Čavić, Ivanićev kandidat za
gradonačelnika Banje i Luke i vrhovnog Čokornika. Najprije, odvojenost od Vlade
Republike Srpske. Zatim, feudalizacija odnosne opštine. Potom, nestabilnost
koalicije u zagradi i nestabilnost načelnika u odnosu na skupštinsku većinu. I,
ne zadnje, razvoj lokalnog lopovluka, ortakluka i sa načelnikom krsmanluka.
·
Da li demokratija dopušta da se na izbore
ne ide pod svojim i političkim imenom. Jabolka. Solidarnošć. Zvono. Dopušta,
dabome. Ali ni demokratija ne može prikriti činjenicu da se radi o dirigovanom,
možda i plaćenom, turističko-političkom aranžmanu.
·
Da li izbori i političke opcije gube smisao
ako se svi ujedinjuju protiv jedne stranke, koja se za tu priliku proglašava
Režimom jer je najjača. Dabome da gube. Na izbore se ide, naročito u lokalnoj
zajednici, za svoj račun i u svoje ime. Koalicije i kombinacije se prave
poslije izbora. U svom i u interesu formiranja vlasti kako građani ne bi
trpjeli. Na taj način su svi izborni rezultati unaprijed poznati. Svako ko ne
osvaja sigurnih pedeset i neki procenat upisanih birača, izgubiće izbore. Izbori,
pak, nisu obaranje najjačeg, izbori su ponuda različitih programa. Ponuda puta,
gradnje, napretka. A ne iznuda rušenja. Građani mogu dobiti nešto samo boljim
programom. Rušenjem postojećeg programa, bio on dobar ili loš, još uvijek se ništa
ne dobija.
Nu. Sve je to praksa nedovršenih,
voluntarističkih, manipulativnih i segmentarno upotrebnih društava. Biće
zanimljiv bilans lokalne vlasti Koalicija U Zagradama. Jednogodišnji,
dvogodišnji, četvorogodišnji. Kako gdje. Unaprijed jamčim da će to biti
negativan bilans. Čak ni pozitivna nula.
Biće zanimljivo, uskoro, i detaljnije
analizirati konačne rezultate i svaku zajednicu ponaosobo. Nešto o tome
nagovještavaju Bosićev oprez i Čavićeva konstatacija da Esenesde ostaje najjači
faktor.
A glupaci koji ove glasove preračunavaju u
poslaničke mandate nisu ni za razmatranje.