1883.
DEUTSCHEU

Marku po marku, Njemačka je zavladala Eurounijom. To je još samo dvije, tri, marke do vlasti nad Evropom.

Angela Merkel, odnosno Njemačka, određuje dokle da se probava sa multikulturitetom a kada da se kaže Stop. Njemačka određuje kako da štedi Grčka. Njemačka, odnosno Gospa Merkel, određuje kako da se kontrolišu Šajze među bankama. Njemačka drži gužvu na vratnicama proširenja EU.

Odluka da ECB kontroliše banke u Eurozoni, one koje imaju 30 mlrd eura aktive ili ekvivalent petini bidipija, koje, dakle, imaju potencijal da načnu ili sruše Euro i svaku pojedinačnu zemlju, pobjeda je Njemačkog Finansijskog Čelika.

Ima tu i profita viška. Veliki broj francuskih banaka potpada pod taj limit. Ali malo njemačkih. Pokoravanjem evropskih banaka, Njemačka štiti sebe jer ne može sama sačuvati euro.

Ali to se mora tumačiti kao pokoravanje Eurozone. Bez obzira što Merkel pokušava da relativizuje tu odluku. I bez obzira što mnoge zemlje zvone na uzbunu. Eto europoreza i ostalih naddržavnih zajebancija.

Dalekosežnije tumačenje, pak, nagovještava da je Njemačka odlučila da u novom rasporedu Ekonomskih ploča na zemaljskoj kori, Evropa ne služi za Trumanova Jaja. Kao Civilno Krilo Natoa i kao, EU, mamac za Nato integracije. Kroz olinjalu sintagmu Euroatlantske Integracije. Njemačka je Engleskoj velikodušno prepustila saradnju sa Amerikom. Njemačka se okreće Evropi. A to što je već sada prejaka za Evropu, to nije samo njena krivica.

Istovremeno, Merkel je jasno rekla da neće dozvoliti da se dira gužva s one strane Eurointegracija. Dok ona to ne kaže. Gužva je spleteni kolut od uvrnutog granja ili debljih loza koji se nabija na kolac ograde i na prvu verikalu vratnica da se iste ne bi same otvarale (op. Toman, Trebava).

Stavom da se najprije mora provjeriti da li neka zamlja može ispuniti evropske standarde pa tek onda donositi odluku o statusu kandidata i slično, gužva je postala bodjikava Utripi Čice Materine. Na njoj, odsad, lično spava indijska kobra od četiri metra.

Dakle. Razni uglađeni, fuleisani, filetizovani, Briselaši, koji dolaze ovdje, i u Srbiju, a i sjevernobalkanski kačići, koji su se dočepali velikog svijeta, pričaju prazne priče o ulasku Srbije i BiH u Evropsku Uniju.

Istorija ne mijenja svoje tokove. Njeni kanjoni mogu da postanu samo dublji. Nikada, u toj povijesti, ni Brdusine i Kamenjari, niti Srbija, nisu bili istinki član bilo koje varijante Evrope. Zašto bi se to sada promijenilo.

Pošto je to jedini vezivni razlog koji drži BiK zajedno, a koji je nerealan i neostvariv, jasno je šta nam je činiti.

Podijeliti.