недеља, 22. март 2009.

SAFA I NIHAD – TREĆA PETOLJETKA
Avaz je više uradio za BiH nego oni naučnici iz švicarsko-njemačkog tunela za elementarnu fiziku, ako pronađu Higsov bozon.
Ekspertski razgovori Safe i Nihada, koje u nastavcima objavljuje, transkribovane sa ilegalne video-kasete, otkrivaju:
· svu složenost bosanskohercegovačke ekonomske situacije
· strukturalne manjkavosti privrede koja je izašla iz rata i od strane većeg bh-entiteta dodijeljena ratnim profiterima, varalicama, opsjenarima i teferič-majstorima
· slabost koncepta derivata i prenešenih, ustupljenih ili prodatih prava na bavljenje biznisom sa „n“ i biznisom sa „m“
· zle namjere ogromnih firmetina po svijetu koje ne žele da ulažu u naše poslove jer su sitni i za njih bezvrijedni
· savršenu sarajevsku teoriju i praksu procenata
· krajnja dostignuća pozitivnog prava u koncipiranju ugovora
· veliku vještinu pregovaranja sa jednim jedinim pitanjem: Procentualno?
· dosad nepoznat sistem ekonomije koji se zove samofinansiranje
· preciznu količinu novca u opticaju i u željama
· ogromnu pacovsku moć razmnožavanja jebivjetara, gulikoža i varalica koju je pokrenuo proces nastanka višenacionalističkog kriminalizovanog sistema nakon rušenja političkog sistema socijalističkog samoupravljanja
· presudan uticaj Hećine žene na koncept kapitalnog energetskog razvoja
Sad shvatam zašto Federacija ekonomski propada. Tolika borba koncepata, procenata i kreativaca, preintevizirala se. Ekonomska podloga i politički okvir su preuski za takav zamah neoliberalizma. Inflacija zdravih i kreativnih tržišnih ideja, uslovljenih Hećinom ženom, svastikinim butom, plavom ribom, Harisovim putovanjima do brata Gadafija, angažmanom Austrijanaca, Istrijanaca i Amerikanaca, začinjenih espertizama Sulejmana, Bakira i Beriza te Zlaje iz sjenke, dovela je do sloma zdravog ekonomskog temelja većeg bh-entiteta.
Nažalost, tragična realnost je nešto sasvim drugačija. Ne postoji nigdje nikakav koncept. Niko ništa ne planira i ne pokušava. Zato i miševi mekinjari kolo vode. Sarajevo se pretvorilo u skup sokaka iz kojih se ne vidi izlaz.
Tako je u ekonomiji, tako je i u političkom koncepetualizmu. Neprestano uzdanje u Našu Bosnu, ukidanje Republike Srpske i Čekanje Bonskih Ovlaštenja, dovelo je do potpune političke i ekonomske žabokrečine u kojoj ovakvi punoglavci, Safa i Nihad, a takvih je na hiljade, čine nevidljivo kancerogeno tkivo sarajevskog i federalnog još živog organizma.
To je klasična formula po kojoj se završava građanski rat za pljačku, dominaciju i destrukciju.
Ne treba biti optimist.
Nema više Lenjina da iz džepa izvadi neku revoluciju i da se krene ispočetka.
Kao da je počela višestoljetna čaršijska noć.